Een gezonde lijn.

ìIk kom eens praten over mijn gezondheidî, zegt meneer van Loo. ìDe kranten staan er vol van, we worden allemaal te dik. Zelf ben ik iemand die al zijn leven lang aan de lijn doet. Soms lukt het, ben ik bewust bezig met alles wat ik eet. Maar zodra ik stress heb, komen de kiloís er weer aan. Ik kan een ander uitstekend adviseren wat gezond eten is. Daar ligt het niet aan. Maar de dagelijkse discipline opbrengen, dat lukt me eenvoudig weg niet. En daarom ben ik hier.î Een duidelijk verhaal met een concrete vraag. Daar kan ik wat mee. Van Loo is 62 jaar, goede maatschappelijke positie met regelmatig een etentje voor het werk buiten de deur. Daar past geen boterhammetje in, dat hij mee neemt van huis en in de middag opeet met een glaasje melk. Hij is een man van het goede leven. Hij is groot, en redelijk geproportioneerd. Maar als ik lengte en gewicht tegen elkaar afzet blijkt hij een BMI te hebben van 32,5. En dat is te zwaar! ìEen gezond lengte-gewicht quotient ligt tussen de 20-25, en bij u is het boven de dertig. Dan behoort u tot de groep zwaargewichten. Ik waardeer het zeer, dat u de tijd neemt er met me over te komen praten.  Alleen dan heb ik wat te bieden. Zou u advies willen hebben van een dietiste?î Hij schiet in de lach. ìIk kan zelf dieet adviezen geven, daar zie ik na al mijn ervaringen met afvallen geen heil in. Heeft u nog een alternatief?î Dat heb ik. Ik stel hem voor een eetdagboek op de computer bij te houden. Eerlijk opschrijven wat hij eet, alle tussendoortjes incluis. Als hij dat een week volhoudt kan hij me het dagboek toesturen via e-mail en dan een afspraak maken op het spreekuur. Ik beloof het dagboek door te kijken en dit met hem te bespreken. Dat is een schot in de roos. Een week later zie ik via de mail zijn dagboekje binnen komen, en lees het door. Hij heeft trouw opgeschreven wat hij eet en drinkt, inclusief de glaasjes wijn en de koekjes bij de koffie. ìIk dacht, deze week doe ik nog niet anders dan normaal. Wat vindt u er van?î Aan zijn eetlijst valt eer te behalen. De tussendoortjes vallen het meest op. Gelukkig ontbijt hij wel. Dat is een plus. En hij sport een keer in de week. Dat zou naar twee keer kunnen, maar dit is gezien de huidige werkbelasting nog niet haalbaar. We zullen het in de dagelijkse leefregels moeten zoeken. ìIk kleur rood wat niet valt onder gezonde voeding. En stuur het u terug. Maak dan over drie weken weer een afspraak, en houd dan weer een week bij wat u eet. Mijn voorstel is dat u dan zelf aankleurt wat in uw ogen fout is gegaan in het eetpatroon. Zou dat lukken?î Hij ziet er gat in, en belooft het bij te houden. Vanaf nu gaan we wegen en meten. Ik neem ook een laboratorium test af, om zijn cholesterol te meten, en het triglyceride. Zijn bloeddruk is ook te hoog, maar niet schrikbarend. ìIk stel voor dat we in de komende drie maanden gaan kijken welke winst u kan behalen door bewuster te kiezen wat u eet en hoe u leeft. Dan stel ik daarna medicatie vast. Bent u accoord?î Dat is hij en tot mijn genoegen blijkt hij zeer gemotiveerd. Binnen drie maanden is er acht kilo af. Wat hij niet wil missen zijn de 2 glazen rode wijn per dag. Maar wel ziet hij af van alle knabbeltjes, en de sausjes bij het eten, hij meet de hoeveelheid vis en vlees zorgvuldig af, en eet drie keer per week vegetarisch. Geen toetjes, en niets bij de koffie en thee. Roken heeft hij al jaren geleden gestaakt. Het eten buitenshuis met zaken relaties blijkt hij goed op te vangen door met de chef kok van het restaurant een afspraak te maken. Deze bereidt dan een smakelijke maaltijd met een calorie arm gehalte. Dit zet duidelijk zoden aan de dijk. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. Ik stel ook anderen voor op dezelfde manier te gaan vermageren. Zo ontvang ik regelmatig eetdagboeken van mijn patienten, die in het algemeen strenger zijn voor zich zelf dan ik voor hen. En afvallen lukt telkens weer! Wat is het geheim?  Als ik er naar vraag hoor ik, dat ze het prettig vinden dat ik tijd maak voor het bespreken van hun probleem. Tegelijkertijd vertellen ze over de dagelijkse stress van hun bestaan, en hoe ze daarmee omgaan. Ik trek er een dubbel consult voor uit. Troost als het tegen valt, en prijs ze de hemel in als ze hun streef gewicht halen. Zodra de eerste kiloís eraf zijn adviseer ik ze een feestdag in de week, zodat ze op die dag met familie of vrienden lekker kunnen eten. Zo houdt iedereen het vol. De dietiste werkt vast in mijn praktijk, met haar deel ik de moeilijke vragen, en verwijs wie gemotiveerd is. Het is de uitdaging waard.

Marieke van Schie

1 april 2007